El durusu - Amuda kalkmak

 

Çocukken yapardık. Hem de hiç düşünmeden. Büyüyünce o cesaret nereye gitti? İçime sordum. Neden korkuyorsun? Bana: yanında biri olsa korkmazsın dedi. Başka? Dedim. Kollarının gücünü yeni yeni geri alıyorsun, belki zamanı gelmemiştir dedi. Deneyeyim mi? Dedim. İtiraz etmedi. Denedim. Önce heyecan geldi. Sonra korku. İkisini de yatıştırdım. ayaklarımı yerden kestikçe yükseldiler. Ben onları değil, cılız sesini duyurmaya çalışan çocukluk cesaretimi dinlemek istedim. Sesli sesli sordum kendime: nasıl yapıyordun? Nasıl korkmuyordun? Hırs mıydı cesaret miydi? Hayır dedi içim, hırs değil cesaret. peki o zaman dedim ve kollarımın gücüne bıraktım vücudumu. oldu. yine olur. Biz bunlarla doğmuştuk. Zamanla birbirimize kaybettirdik bu gücü. İçinizdeki çocuğun sesini dinleyin, siz de benim gibi.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

UNUTMAK BAHANESI

  UNUTMAK BAHANESI Yoruldum ogrenmekten , arastirmaktan calismaktan Bir kagida daha fazla yazmam gerek Icimden ciksin duygularim, rahatlasin ruhum Kanatlarindan bile kurtulsun Sifir yercekimi Simdiyi dunsuz yasamak icin dunu zincirlerinden ayirmak gerek Dunu dunyadan koparacak kilici yerden cekip almak icin, Nefes almayan biri gerek, Bu gezegene solumayan... Ne cok bekledik ama gelmeyecegi belli Bir keresinde ruhum sevmeyi unutmustu, Uyandim, terlemedim bile Oyle bir sonsuz bosluk, ama nasil da korkutucu, Bir baska seferinde de uyumayi unuttum Binlerce yildizin isigi icimde kaldi Bugun, Tam su an, burada, saniyenin milimetresinde Bir kare daha silinip giderken Bilinmeyene dogru O fotografta ne kadarim duruyor? Bir kum tanesine sarilmis ayak parmaklarim Ugurboceginin kanadina carpmis sac telim Ya heyecanlarim, Acik kapisina asmalar tirmanmis kalbim, Cocuklugum, gencligim, gelecegim… Sifir yercekimi…
Devamı

Frappe Bukiato

       Günaydın demek için geç bir saatte, salonun biraz ışık görebildiğim köşesindeyim. Güneş seven çiçekler gibi gerinip, doğrulup,  ışığı en rahat alabildiğim yere doğru uzatıyorum vücudumu. Burada ışık da duvarlar gibi beyaz. Güneş belki birkaç dakikalığına ortalama bir gitar sapı eninde süzülüp geçiveriyor kış günlerinde. Güneş batana kadar da sadece karşı apartmanın beyaz duvarlarından yansıyor. Oysa yazın bir çamaşır asmalık balkonda saatlerce durur, hamama çevirirdi evi.       Sinüzitim yaklaşık 6 aydır geçmedi. Zencefille başlayıp kekik çayıyla devam ettiğim, ardından reçeteye yazılan ağır antibiyotiği de bitirdiğim, en son olarak da burnuma her sabah tuzlu su çektiğim günlerin ardından bu küflenmese- de- nemli evde sinüzitin kurumayacağına karar verdim. Hafif hafif seyreden, baş ağrısı yapmayan bir cins bu. İnatçı ve kronik.  Burun alışıyor da pek cevap vermiyor diye uzun süre kullanılması önerilmeyen burun açıcı spreylerle idare edip kapattım sezonu. Bazı sabahlar tatile
Devamı

Deneme yazisi- Gunlugumsu

  Bazen aklıma bir şeyler geliyor. Belirli bir duygu ve o duygu üzerine yazmak istiyorum. O duyguyu oluşturan atmosfer olunca bir anda düşünceler akmaya başlıyor. Bazen de bilgisayar başına geçtiğimde yazmak istediğim o kadar çok konu ve o kadar çok cesitli duygu oluyor ki haydi oturup da yazayim deyince ilk aklima gelen şey, çok beklettiğim için artık geliş anındaki kavramları tamamen unutup zamanını kaçırdığım o özel duygu olmuyor. Bir şiir yazmak da aynı iş aslında. Tam geldiği zaman fırsat yaratmak lazım ama hayat işte. İstediğimiz zaman müsait olmuyoruz ki keşke olabilsek. Cunku belki de toplamda haftada birkaç saat ayirip bitirebileceğimiz, duzenli olarak içimizi boşaltabileceğimiz bir aktiviteyi sürekli erteleyip en sonunda içimize yigilmis onlarca düğümle basbasa kaliyoruz. Ya simdi ne yazacagim peki?  Yazma konularimi listeledim geçenlerde. İçinde kisa oykuler , denemeler, siirler vardi. Bir de insan psikolojisine girip soyle olmali böyle yapmaliyiz tarzında ic döküşler, ha
Devamı